سازمان بین‌المللی هواپیمایی کشوری یک نهاد تخصصی سازمان ملل متحد است که دولت هر کشور عضو این سازمان می گردد. مأموریت ایکائو هماهنگ‌سازی استانداردهای بین‌المللی پروازی و مدیریت خطوط هوایی در سطح جهان است.
ایکائو بر اساس کنوانسیون شیکاگو ایجاد شده و بسیاری از کشورهای دنیا به آن پیوسته‌اند. مقر دائمی ایکائو در مونترال کانادا است، اما به طور موقت می‌تواند به محل دیگری منتقل شود. پرداختن حق عضویت در این سازمان برای کلیه کشورهای عضو الزامی است.
قرارداد هواپیمایی کشوری بین‌المللی که سازمان ایکائو بر اساس آن تأسیس شده هواپیماها را به دو نوع کشوری و دولتی تقسیم کرده و اعلام داشته که این قرارداد فقط هواپیماهای کشوری را شامل می‌شود. ایکائو و نماینده آن در هر کشور مسئول کنترل ترافیک خطوط هوایی و ارائه پلاک هواپیما (کد شناسایی هواپیما) می باشد.
هر شرکت هواپیمایی در هر کشور، باید ابتدا پروانه فعالیت خود را از سازمان هواپیمایی کشوری مربوطه دریافت نماید. بدین ترتیب که ابتدا هواپیماها، کارمندان، مراکز تعمیرات و مهندسی و سایر الزامات لازم برای دایر نمودن خط هوایی توسط سازمان هواپیمایی کشوری ارزیابی شده و سپس با اخذ مجوزهای لازم از آن سازمان، اجازه فعالیت هوایی به شرکت هواپیمایی داده می شود.
کنترل ترافیک هوائی
کنترل ترافیک هوایی سرویسی است که توسط کنترلرهای ترافیک هوایی که در روی زمین هستند، ارائه می شود. در حقیقت کنترلرهای ترافیک هوایی هواپیما را روی زمین و در یک محدوده کنترل شده هدایت کرده و می توانند به هواپیماها در یک محدوده کنترل نشده نیز خدمات مشاوره ای ارائه دهند. هدف اولیه کنترل ترافیک هوایی در سراسر جهان جلوگیری از تصادف هواپیماها، ساماندهی و تسریع جریان ترافیک هوایی و نیز فراهم کردن اطلاعات و دیگر حمایت ها برای خلبان ها است.
کنترلرهای ترافیک هوایی برای پیشگیری از برخورد بین هواپیماها، قوانین تفکیک ترافیک را به اجرا می گذارند. این قوانین تضمین می کنند که هر هواپیما همیشه از حداقل فضای خالی در اطراف خود بهره مند باشد. همچنین بسیاری از هواپیماها سیستم های پیشگیری از برخورد دارند که از راه هشدار به خلبان ها در هنگام نزدیک شدن بیش از حد هواپیماهای دیگر، ایمنی بیشتری را فراهم می کند.
آزادی های هوایی
آزادی‌های هوایی دسته‌ای از حقوق هوانوردی بازرگانی هستند که به شرکت‌های هواپیمایی یک کشور اعطا می‌شوند تا بتوانند به مرز هوایی یک کشور دیگر وارد شوند و یا در آن کشور فرود بیایند. این حقوق در پی عدم توافق بر سر گسترش آزادی هوایی در پیمان هوانوردی غیرنظامی بین‌المللی (پیمان شیکاگو) در سال 1944 میلادی پی ریزی شدند.
سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری (ایکائو) مسئول تنظیم و تعریف آزادی های هوایی می باشد. آزادی های هوایی در واقع قرار دادی است که بین دو کشور منعقد می شود.