آزادی‌های هوایی دسته‌ای از حقوق هوانوردی بازرگانی هستند که به شرکت‌های هواپیمایی یک کشور اعطا می‌شوند تا بتوانند به مرز هوایی یک کشور دیگر وارد شوند و یا در آن کشور فرود بیایند. این حقوق در پی عدم توافق بر سر گسترش آزادی هوایی در پیمان هوانوردی غیرنظامی بین‌المللی (پیمان شیکاگو) در سال 1944 میلادی پی ریزی شدند.
سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری (ایکائو) مسئول تنظیم و تعریف آزادی های هوایی می باشد. آزادی های هوایی در واقع قرار دادی است که بین دو کشور منعقد شده و به قرار زیر تعریف می شوند:
یکم آزادی پرواز بر فراز یک کشور بیگانه بدون حق فرود در خاک آن کشور.
دوم آزادی فرود در خاک یک کشور بیگانه برای سوخت گیری مجدد یا تعمیرات بدون سوار یا پیاده کردن مسافر.
سوم آزادی پرواز از یک کشور به کشور دیگر جهت حمل مسافر، بار و پست به آن کشور.
چهارم آزادی پرواز از کشوری دیگر به کشور خود جهت حمل مسافر، بار و پست.
آزادی سوم و چهارم توسط عوامل مختلفی محدود می گردد: مانند ظرفیت هواپیما، ظرفیت فرودگاه ها و شرکت های هواپیمایی مجاز برای پرواز. آزادی سوم و چهارم معمولا همزمان بین دو کشور امضا می شود.
پنجم آزادی پرواز میان دو کشور بیگانه در پروازی که مبدأ یا مقصد آن، کشورخود شرکت هواپیمایی باشد. برای مثال پرواز شرکت هواپیمایی ایران ایر از تهران به پکن و سپس به توکیو. شرکت هواپیمایی ایران ایر می تواند نسبت به حمل مسافر و بار بین پکن و توکیو و بلعکس اقدام نماید.
ششم آزادی پرواز از یک کشور بیگانه به کشوری دیگر در پروازی که یک توقف به دلایل غیر فنی، در کشور خود شرکت هواپیمایی دارد. برای مثال پرواز بین چین و فرانسه توسط هواپیمایی امارت با یک توقف در دبی.
ششم (تغییر یافته) آزادی پرواز میان دو مکان در یک کشور بیگانه در پروازی که یک توقف به دلایل غیر فنی، در کشورخود شرکت هواپیمایی دارد. برای مثال پرواز بین دو شهر کانادا توسط هواپیمایی آمریکا (American Airline ) با یک توقف در یکی از شهرهای آمریکا.
هفتم آزادی پرواز میان دو کشور بیگانه در پروازی که در کشور خود شرکت هواپیمایی توقف ندارد. برای مثال پرواز بین اسپانیا و سوئد توسط شرکت هواپیمائی بریتیش ایرویز (British Airways).
هشتم آزادی پرواز درون یک کشور بیگانه در پروازی که به کشور خود شرکت هواپیمایی ادامه می‌یابد. برای مثال یک پرواز توسط شرکت هواپیمایی آفریقای جنوبی ((South African Airline بین سانفرانسیسکو و ژوهانسبورگ با یک توقف در نیویورک.
نهم آزادی پرواز درون یک کشور بیگانه در پروازی که به کشور خود شرکت هواپیمایی ادامه نمی‌یابد. برای مثال پرواز بین پاریس و لیون توسط شرکت هواپیمایی آلمانی (Lufthansa)
