این کنوانسیون:

متمم كنوانسیون ورشو درمورد یكسان كردن برخی ازمقررات مربوط به حمل ونقل هوایی بین المللی كه توسط شخص دیگری غیراز متصدی حمل ونقل طرف قرارداد انجام گردیده است، می باشد.

نظربه اینكه كنوانسیون ورشو مقرارت مربوط به حمل ونقل هوایی بین المللی توسط شخص غیرازطرف متعاهد قرارداد حمل و نقل را فاقد می باشد و

نظر به اینكه تدوین مقرراتی كه شامل اینگونه موارد باشد مطلوب به نظرمی رسد.

امضاء کنندگان کنوانسیون نسبت به موارد زیرموافقت نمودند:

در این کنوانسیون درماده 1 تعریف ” کنوانسیون ورشو” ، “متصدی حمل و نقل”  و “عامل حمل و نقل” آمده است .

دراین كنوانسیون:

الف) منظوراز«كنوانسیون ورشو» كنوانسیون مربوط به یكسان كردن پاره ای از مقرارت مربوط به حمل ونقل هوایی بین المللی كه در تاریخ 12 اكتبر1929 در ورشو به امضا رسیده یا كنوانسیون ورشو كه درسال 1955 درلاهه اصلاح گردیده است می باشد، بر حسب اینكه حمل ونقل موضوع بند(ب) مشمول كدام یك ازاین دوكنوانسیون باشد.

(ب) منظوراز«متصدی حمل ونقل» شخصی است كه طرف قرارداد حمل و نقلی می باشد كه طبق مقررات كنوانسیون ورشو بین او و یك مسافر ویا فرستنده یا شخصی كه از طرف یك مسافر و یا فرستنده اقدام می كند انعقاد یافته است.

ج) منظوراز«عامل حمل ونقل» شخصی است غیرازمتصدی حمل ونقل، كه طبق اختیاراتی كه از طرف متصدی حمل و نقل به او اعطا گردیده، عهده دار انجام تمام یا قسمتی ازحمل ونقل مندرج در بند (ب) می گردد، ولی ازلحاظ مقررات مندرج دركنوانسیون ورشو متصدی حمل ونقل متوالی محسوب نمی شود. این اختیارات تازمانی كه مدركی مبنی بر لغوآن ارائه نشده به قوت خود باقی خواهد ماند.

درماده 2 گفته شده است که هم متصدی حمل و نقل و هم عامل حمل و نقل می بایست تابع کنوانسیون ورشو باشند.

در ماده 3 آمده است:

• 1- اعمال و قصورعامل حمل ونقل و مستخدمین وعاملین او ضمن انجام وظایف مربوط به حمل ونقلی كه توسط عامل حمل و نقل انجام می گیرد به عنوان اعمال و قصور متصدی حمل و نقل طرف قراردادتلقی خواهد شد.

• در بند 2 گفته شده است اعمال و قصور متصدی حمل و نقل در هنگامی که این اعمال و قصورتوسط عامل حمل ونقلی صورت گرفته که در راستای اجرای قرارداد، این اعمال را مرتکب شده، بعنوان همان قصور عامل حمل و نقل محسوب می گردد.

 معذالك این اعمال و قصور عامل حمل ونقل را مشمول مسئولیتی خارج از حدود و مقررات در ماده 22 كنوانسیون ورشو نخواهد كرد.

هرنوع موافقنامه مخصوصی كه طبق آن متصدی حمل و نقل عهده دار وظایفی گردد كه در ماده 22 كنوانسیون ورشو در مورد ارزش کالا در مقصد آمده است، در مورد عامل حمل ونقل نافذ نخواهد بود مگر آنكه با آن موافقت كرده باشد.

قابل توضیح است دراین ماده در کنوانسیون گوادالاخارا، ارزش کالای اظهار شده توسط فرستنده، به عنوان ارزش در مقصد در نظر گرفته شده است و این موضوع ماده 22 کنوانسیون ورشو را واضح تر می کند که در آن آمده است:

“چنانچه فرستنده هنگام تحویل بسته به متصدی حمل ونقل ارزش ویژه ای اظهار نموده و در صورت لزوم وجه اضافی پرداخته باشد، در این صورت متصدی حمل و نقل موظف به پرداخت مبلغی است كه میزان ارزش اظهار شده بیشتر نخواهد بود مگر آنكه ثابت كند كه مبلغ مزبور از ارزش واقعی كالا به هنگام تحویل توسط فرستنده بیشتر است”

 در اینجا منظور از ارزش کالا، ارزش در مقصد میباشد

ماده 4 اظهار می دارد:

شكایات و یا دستوراتی كه طبق مقررات كنوانسیون ورشو می بایست به حمل کننده ابلاغ گردد هم میتواند به  متصدی حمل و هم به عامل حمل ونقل اعلام گردد، اگرچه دستوراتی که فرستنده حمل و نقل بر اساس ماده 12 کنوانسیون ورشو می دهد فقط هنگامی نافذ خواهد بود كه به متصدی حمل و نقل داده شده باشد.

این بند نشان میدهد که دستورات فرستنده کالا مبنی بر مرجوع نمودن، تغییر نام گیرنده، تغییر مقصد و ….. میتواند بر اساس کنوانسیون ورشو صادر نماید فقط باید به متصدی حمل و نقل ابلاغ شود.

در ماده 5 آمده است اگر حمل توسط عامل حمل و نقل و یا نمایندگان او و یا توسط عوامل متصدی حمل و نقل انجام شده باشد و ثابت شود که در حدود وظایف خود عمل کرده است، عامل حمل و نقل حق دارد از حدود مسئولیتی که طبق این کنوانسیون شامل متصدی حمل و نقل می گردد بهره مند گردد.

در ماده 6 آمده است، در مورد حمل و نقلی كه به وسیله ی عامل حمل و نقل انجام گردیده است مبلغ كل غرامت قابل وصول از عامل مزبور و متصدی حمل و نقل و مستخدمین یا عاملین آنها كه در حد وظایف خود عمل نموده اند نباید از حداكثر مبلغ غرامتی كه ممكن است طبق این كنوانسیون پرداخت آن به عهده متصدی حمل ونقل طرف قرارداد یا عامل حمل و نقل گذاشته شود تجاوز نماید ولی هیچ یك ازاشخاص مذكور در این ماده مسئول پرداخت مبلغی بیش از میزانی كه شامل وی می شود نخواهد بود.

ماده 7 در مورد حمل و نقلی كه به وسیله ی عامل حمل و نقل انجام گرفته است شاكی مختار است علیه عامل مزبور یا متصدی حمل و نقل طرف قرارداد یا هر دو و یا هر یك جداگانه ادعای خسارت بنماید.

ماده 8 هرگونه ادعای خسارت مذكور در ماده 7 این كنوانسیون باید به انتخاب شاكی یا در دادگاهی كه طبق ماده 28 كنوانسیون ورشو اعلام شده است اقامه گردد و یا در دادگاهی كه محل اقامت عامل حمل و نقل یا مقراصلی کار او می باشد.

ماده 9 هر گونه شرطی که منجر به سلب مسئولیت متصدی حمل و نقل یا عامل حمل و نقل گردد و یا باعث شود بر مبلغی کمتر از آنچه در کنوانسیون آمده است توافق گردد باطل و بی اثر خواهد بود.