مصوبه 600b – Þ

راهبارنامه هوایی – شرایط قرارداد

مصوب گردید:

شرایط قرارداد و اطلاعیه های زیر می بایست در راهبارنامه هوایی درج گردد (1).

1. اطلاعیه ای که باید بر روی راهبارنامه هوایی درج گردد

توافق می گردد کالایی که بدین وسیله شرح داده شده است، با شرایط  و با وضعیت ظاهری مناسب برای حمل (به جز موارد درج شده)، مطابق با شرایط قرارداد مندرج در پشت این برگه، پذیرفته شده است. کلیه کالاها ممکن است با هر وسیله دیگری از جمله جاده یا هر حمل کننده دیگری، حمل شود، مگر اینکه دستور ویژه ایی توسط فرستنده بر روی راهبارنامه داده شده باشد و فرستنده موافقت می نماید که حمل ممکن است از طریق مکان‌ های توقف متعددی، ​​بنا به صلاحدید حمل کننده، انجام گیرد. توجه فرستنده به اطلاعیه ای در خصوص محدودیت مسئولیت حمل کننده جلب می شود. فرستنده میتواند این محدودیت مسئولیت را از طریق اظهار ارزش ویژه ای برای کالا در زمان حمل و پرداخت هزینه اضافی، در صورت نیاز، افزایش دهد.

1. شرایط قرارداد در پشت راهبارنامه

اطلاعیه در خصوص محدودیت مسئولیت حمل کننده

اﮔﺮ ﺣﻤﻞ کالا شامل توقف در یک کشور دیگر و یا به مقصد کشوری دیگر، ﻏﯿﺮ از ﮐﺸﻮر ﻣﺒﺪأ باشد، ﮐﻨﻮاﻧﺴﯿﻮن ﻣﻮﻧﺘﺮال ﯾﺎ ﮐﻨﻮاﻧﺴﯿﻮن ورﺷﻮ، در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﺳﺋوﻟﯿﺖ ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪه در ﺧﺼﻮص ﺧﺴﺎرات ناشی از گم شدن، آﺳﯿﺐ و ﯾﺎ ﺗﺎﺧﯿﺮ در حمل کالا  ﻗﺎﺑﻞ اﺟﺮا می ﺑﺎﺷﺪ. حد ﻣﺳﺋوﻟﯿﺖ ﻣﺘﺼﺪى ﺣﻤﻞ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ آن ﮐﻨﻮاﻧﺴﯿﻮن ها در بند 4 زیر درج شده است، مگر اینکه ارزش بالاتری اظهار شده باشد.

• این مصوبه در اختیار تمامی شرکت های خدمات بار یاتایی می باشد.

(1) به منظور اطمینان از سازگاری با هرگونه تغییرات آتی در محدودیت ‌های مسئولیت در قبال گم شدن، آسیب یا تأخیر در حمل محموله، طبق ماده 24 کنوانسیون مونترال، دبیرخانه یاتا مجاز است با مفاد این مصوبه 600b (و سایرمصوبه های کنفرانس های مربوط به حمل بار و روش های توصیه شده ) را، بدون نیاز به برگزاری کنفرانس، با تغییرات انجام شده مطابفت دهد. تغییرات و مطابقت های صورت گرفته در هنگام اعلام کتبی به اعضا از طریق دبیر خانه یاتا و دریافت نسخه ایی از مصوبه، قابل اجرا خواهد بود.

 

ﺷﺮاﯾﻂ ﻗﺮارداد

1. در این قرارداد و اطلاعیه ها موارد زیر آمده است:

“حمل کننده” (ﻣﺘﺼﺪى ﺣﻤﻞ) ﻋﺒﺎرﺗﺴﺖ از ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪه هوایی ﺻﺎدر ﮐﻨﻨﺪه راهبارنامه و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪه هایی ﮐﻪ ﺣﻤﻞ ﺑﺎر را انجام داده  و یا مسئولیت حمل بار را به عهده داشته و یا اراﺋﻪ دهنده ﺧﺪﻣﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﭼﻨﯿﻦ حملی بوده اند.

“حق برداشت ویژه”  (SDR) یک حق برداشت ویژه است که مطابق با تعریف صندوق بین المللی پول می باشد.

“کنوانسیون ورشو” به معنای هر کدام از اسناد زیر است که بر حمل هوایی ناظر می باشند:

كنوانسیون مربوط به یكسان سازی برخی مقررات مربوط به حمل ونقل هوائی، مصوب 12 اكتبر 1929 ورشو. کنواسیون ورشو اصلاح شده در لاهه در 28 سپتامبر 1955

کنوانسیون ورشوی اصلاح شده در لاهه 1955 و اصلاح شده توسط پروتکل مونترال شماره 1، 2 یا 4 (1975) بنا به مورد

“کنوانسیون مونترال” به معنای کنوانسیون یکپارچه سازی قوانین خاص مربوط به حمل و نقل بین المللی هوایی منعقد شده در 28 می 1999 می باشد.

2. • حمل بر اساس قوانین مربوط به مسئولیت ایجاد شده طبق کنوانسیون ورشو یا کنوانسیون مونترال بوده مگر آنکه حمل بر اساس تعاریف مربوطه در کنوانسیون ها، “حمل بین المللی” نباشد.
   • ﺗﺎ ﺣﺪى ﮐﻪ در ﺗﻀﺎد ﺑﺎ ﻣﻮارد ﻓﻮق ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﺣﻤﻞ و ﺳﺎﯾﺮ ﺧﺪﻣﺎت اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺗﻮﺳﻂ هر حمل کننده مشمول موارد زیر می باشد:
     • قوانین قابل اجرا و مقررات دولتی
     • ﻣﻔﺎد ﻣﻨﺪرج در ﺑﺎرﻧﺎﻣﻪ هوایی، ﺷﺮاﯾﻂ قرارداد حمل کننده و ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﺮﺗﺒﻂ، ﻣﻘﺮرات و ﺟﺪاول زﻣﺎﻧﯽ (اﻣﺎ به غیر از زﻣﺎن های ورود و خروج ذکر شده) و ﺗﻌﺮﻓﻪ های ﻗﺎﺑﻞ اﺟﺮای ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪه اى ﮐﻪ ﺑﺨﺸﯽ از اﯾﻦ ﺳﻨﺪ ﺗﻠﻘﯽ می شود و ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ هر زﻣﺎن در هر ﻓﺮودﮔﺎه ﯾﺎ دﻓﺘﺮ ﻓﺮوش ﺑﺎر ﮐﻪ در آن سرویس های منظم حمل ﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﺷﻮد ﻣﻮرد ﺑﺎزرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد. هنگامیکه حمل به / از ایالات متحده آمریکا باشد، فرستنده و گیرنده حق دارند در صورت درخواست، نسخه ای رایگان از شرایط ﺣﻤﻞ را از ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪه درﯾﺎﻓﺖ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. ﺷﺮاﯾﻂ ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪه ﺷﺎﻣﻞ، اﻣﺎ ﻧﻪ ﻣﺤﺪود ﺑﻪ موارد زیر می باشد:
       • حدود مسئولیت حمل کننده برای گم شدن، خسارت یا تاخیر در کالاها از جمله کالای شکستنی یا فاسد شدنی؛
       • ﻣﺤﺪودﯾﺖ در دعاوی، از ﺟﻤﻠﻪ محدودیت های زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ بر طبق آن ﻓﺮﺳﺘﻨﺪه ﯾﺎ ﮔﯿﺮﻧﺪه می بایست نسبت به ﻃﺮح ﯾﺎ اﻗﺎﻣﻪ دﻋﻮى برای فعل یا ترک فعل حمل کننده یا کارگزاران آنها، علیه حمل کننده اقدام نمایند؛
       • حقوق حمل کننده، در صورت وجود، برای تغییر شرایط قرارداد؛
       • ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺣﻖ ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﺮاى اﻣﺘﻨﺎع ازحمل؛
       • ﺣﻘﻮق ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪه و ﻣﺤﺪودﯾﺘﻬﺎى ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﺎﺧﯿﺮ ﯾﺎ ﻋﺪم اﻧﺠﺎم ﺧﺪﻣﺎت از ﺟﻤﻠﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ پروازی، جایگزینی حمل کننده، هواپیما و تغییر مسیر.

3. مکانهای توقف توافق شده (که حمل کننده در صورت لزوم می تواند آنها را تغییردهد) مکانهایی به جز محل مبدا و محل مقصد هستند که بر روی این سند درج گردیده است یا در جداول زمان بندی پرواز، به عنوان نقاط توقف در مسیر، قید شده است. حمل انجام گرفته طبق این سند توسط چند حمل کننده متوالی به عنوان یک عملیات واحد در نظر گرفته می شود.
4. برای حملی که کنوانسیون مونترال در مورد آن حاکم نباشد، محدودیت مسئولیت حمل کننده در خصوص گم شدن، آسیب یا تاخیر کالا، 22 SDR برای هر کیلوگرم خواهد بود مگر آنکه محدودیت مالی بیشتری به ازای هر کیلو گرم در هر یک از کنوانسیون های اجرایی، تعرفه های حمل، یا شرایط عمومی مقرر شده باشد.
5. • به جز در مواردی که حمل کننده اعتباررا بدون رضایت کتبی فرستنده، به گیرنده تعمیم داده باشد، فرستنده ﭘﺮداﺧﺖ ﺗﻤﺎم هزﯾﻨﻪ های ﺣﻤﻞ مربوطه، ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺗﻌﺮﻓﻪ ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪه، ﺷﺮاﯾﻂ ﺣﻤﻞ و ﻣﻘﺮرات ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ، ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺣﺎﮐﻢ (از ﺟﻤﻠﻪ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﻠﯽ ناظر بر اجرای ﮐﻨﻮاﻧﺴﯿﻮن های ورﺷﻮ و ﻣﻮﻧﺘﺮال)، ﻣﻘﺮرات، دﺳﺘﻮرات و اﻟﺰاﻣﺎت دولتی را ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
   • زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ هیچ ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺤﻤﻮﻟﻪ ﺗﺤﻮﯾﻞ داده ﻧﺸﺪه ﺑﺎﺷﺪ، ﺣﺘﯽ اﮔﺮ هزینه های ﺣﻤﻞ آن ﭘﺮداﺧﺖ ﻧﺸﺪه ﺑﺎﺷﺪ، دعوی در خصوص چنین محموله هایی انجام خواهد شد.
6. • در ﻣﻮرد کالایی ﮐﻪ ﺑﺮاى ﺣﻤﻞ ﭘذﯾﺮﻓﺘﻪ می شود، ﮐﻨﻮاﻧﺴﯿﻮن ورﺷﻮ و کنوانسیون ﻣﻮﻧﺘﺮال ﺑﻪ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪه اﺟﺎزه ﻣﯽ دهند ﺑﺎ اعلام ارزش بالاتری برای حمل کالا و پرداخت هزینه اضافی در صورت لزوم، حد مسئولیت را افزایش دهد.

• در حملی که کنوانسیون ورشو و کنوانسیون مونترال در مورد آن اعمال نمی شود، حمل کننده باید مطابق با روش های قید شده در شرایط عمومی حمل و تعرفه های قابل اجرا به فرستنده اجازه دهد که با اعلام ازش بالاتر برای حمل کالا و پرداخت هزینه اضافی، در صورت لزوم، حد مسئولیت را افزایش دهد.

    7. در صورت گمشدن، آسیب یا تاخیر در بخشی از کالا، وزنی که در تعیین حد مسئولیت حمل کننده در نظر گرفته می شود تنها وزن بسته یا بسته های مربوطه می باشد.

• • صرف نظر از هر گونه مقررات دیگر، برای “حمل هوایی خارجی” تعریف شده بر طبق کد حمل و نقل ایالات متحده:
    • در ﺻﻮرت گمشدن، آﺳﯿﺐ ﯾﺎ ﺗﺎﺧﯿﺮ در حمل ﯾﮏ ﻣﺤﻤﻮﻟﻪ، وزﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاى ﺗﻌﯿﯿﻦ حد ﻣﺳﺋوﻟﯿﺖ ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪه در ﻧﻈﺮگرفته می شود باید وزنی باشد که برای تعیین هزینه حمل این محموله به کار گرفته می شود.

• در ﺻﻮرت گمشدن، آﺳﯿﺐ ﯾﺎ ﺗﺎﺧﯿﺮ در ﺑﺨﺸﯽ از ﯾﮏ ﻣﺤﻤﻮﻟﻪ، وزن محموله در بند 7.2.1. باید متناسب گردد با وزن بسته هایی که تحت پوشش همان راهبارنامه، ارزش آنها تحت تاثیر گم شدن، خسارت یا تاخیر قرار گرفته است. وزن قابل استناد، هنگامیکه یک یا چند قلم کالا در یک بسته، گم شده، خسارت دیده و یا با تاخیر تحویل شده است، وزن کل بسته خواهد بود.

     8.هرﮔﻮﻧﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎ ﯾﺎ ﻣﺤﺪودﯾﺖ درمسئولیت ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪه، ﺑﺮاى کارگزاران حمل کننده، کارمندان و نماینگان او و یا هر شخصی که هواپیما یا تجهیزات وی توسط حمل کننده مورد استفاده قرار می گیرد و کارگزاران، کارمندان و نمایندگان آن شخص، اعمال می گردد.

    9.ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪه ﻣﺘﻌﻬﺪ ﻣﯽ ﮔﺮدد ﮐﻪ ﺣﻤﻞ را در مدت زمانی معقول، به انجام برساند. ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺣﺎﮐﻢ، ﺗﻌﺮﻓﻪ ها و مقررات او را مجاز نموده باشند، ﺣﻤﻞ کننده ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ از ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪه های جایگزین، هواپیماهای جایگزین و ﯾﺎ سایر ﺷﯿﻮه هاى ﺣﻤﻞ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ، ﺑﺪون اﻃﻼع ﻗﺒﻠﯽ، برای در نظر داشتن ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪه، استفاده ﻧﻤﺎﯾﺪ. فرستنده به ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪه اﺟﺎزه داده است تا نسبت به انتخاب ﻣﺴﯿﺮ حمل و تمامی نقاط توقف بنا به صلاحدید خود، اقدام نموده و یا مسیر حملی که بر روی راهبارنامه آمده است را تغییر دهد.

    10.درﯾﺎﻓﺖ کالا توسط شخصی که مجاز به دریافت محموله می باشد، ﺑﺪون اظهار شکایت، شاهد و دلیلی بر تحویل محموله با شرایط و وضع مناسب و بر اساس شرایط قرارداد است.

• در ﺻﻮرت گم شدن، خسارت ﯾﺎ ﺗﺎﺧﯿﺮ در حمل کالا، شخصی که مجاز به دریافت محموله می باشد، ﺑﺎﯾﺪ از ﻣﺘﺼﺪى ﺣﻤﻞ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﮐﺘﺒﯽ ﺷﮑﺎﯾﺖ کند. این شکایت باید در زمان های زیر صورت پذیرد:
  • در ﺻﻮرت خسارت ﺑﻪ کالا، ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺲ از ﮐﺸﻒ خسارت وحداکثر ظرف مدت 14 روز از ﺗﺎرﯾﺦ درﯾﺎﻓﺖ کالا؛
  • در ﺻﻮرت ﺗﺎﺧﯿﺮ، ظرف ﻣﺪت 21 روز از ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﮐﻪ ﻣﺤﻤﻮﻟﻪ در اﺧﺘﯿﺎر ﺷﺨﺺ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﮔﯿﺮﻧﺪه ﻗﺮار گرفته؛
  • در ﺻﻮرت ﻋﺪم ﺗﺤﻮﯾﻞ کالا، ظرف ﻣﺪت 120 روز از ﺗﺎرﯾﺦ ﺻﺪور راهبارنامه هوایی، یا اگر راهبارنامه هوائی صادر نشده باشد، ظرف مدت 120 روز از تاریخ دریافت کالا برای ارسال توسط حمل کننده

• اﯾﻦ ﺷﮑﺎﯾﺖ ﺑﺎﯾﺪ از ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪه اى ﮐﻪ راهبارنامه وى ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ است یا از اولین ﻣﺘﺼﺪى ﺣﻤﻞ ﯾﺎ آﺧﺮین متصدی حمل و ﯾﺎ حمل کننده ای که در زمان حمل توسط وی، وقوع گمشدن، خسارت یا تاخیر صورت پذیرفته، انجام گیرد.

• درصورتیکه ﺷﮑﺎﯾﺖ ﮐﺘﺒﯽ، در ﺣﺪود زﻣﺎﻧﯽ مقرردر بند 1 اﻧﺠﺎم ﻧﮕﯿﺮد، هیچ دﻋﻮى را نمی توان ﻋﻠﯿﻪ حمل کننده اقامه کرد.

• هر ﮔﻮﻧﻪ حقی برای مطالبه ﺧﺴﺎرت ﻋﻠﯿﻪ ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪه باطل و بلااثر خواهد بود، مگر اﯾﻨﮑﻪ در ﻣﺪت دو ﺳﺎل از ﺗﺎرﯾﺦ ورود کالا ﺑﻪ مقصد، یا از ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﮐﻪ در آن هواپیما ﺑﺎﯾﺪ وارد ﻣﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﯾﺎ از ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﮐﻪ در آن ﺣﻤﻞ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ، اﻗﺎﻣﻪ دﻋﻮى ﮔﺮدد.

     11.ﻓﺮﺳﺘﻨﺪه می بایست ﮐﻠﯿﻪ ﻗﻮاﻧﯿﻦ اﺟﺮاﯾﯽ و ﻣﻘﺮرات دوﻟﺘﯽ کشورهایی ﮐﻪ کالا از آﻧﻬﺎ، ﯾﺎ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺣﻤﻞ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ را رﻋﺎﯾﺖ نماید، ازﺟﻤﻠﻪ مقررات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻨﺪى، ﺣﻤﻞ ﯾﺎ ﺗﺤﻮﯾﻞ کالا و می بایست در صورت لزوم، برای رعایت این گونه قوانین و مقررات، نسبت به ارائه این اطلاعات و الصاق اسناد مربوطه به راهبارنامه هوایی اقدام نماید. ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪه در ﻗﺒﺎل ﻓﺮﺳﺘﻨﺪه ﻣﺳﺋول ﻧﺒﻮده و ﻓﺮﺳﺘﻨﺪه ﺑﺎﯾﺪ خسارت و هزینه های ﻧﺎﺷﯽ از ﻗﺼﻮر در اراﺋﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﻻزم و عدم رعایت این شرط را جبران نماید.

      12.هیچ ﯾﮏ از ﮐﺎرﮔﺰاران، ﮐﺎرﻣﻨﺪان ﯾﺎ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎن ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪه اﺟﺎزه ﺗﻐﯿﯿﺮ، اﺻﻼح ﯾﺎ چشم پوشی از ﻣﻔﺎد اﯾﻦ ﻗﺮارداد را ﻧﺪارﻧﺪ.