تمام هواپیماها دارای محدودیت هایی در طراحی هستند که یکی از آنها وزن میباشد. برای طراحی هواپیما، چهار وزن “حداکثر” وجود دارد که توسط شرکت سازنده تعیین شده : وزن هواپیما در رمپ (Taxi or Ramp Weight)، وزن بدون سوخت(Zero Fuel Weight)، وزن هواپیما درزمان بلند شدن (Take off-Weight) و زمان نشستن(Landing Weight)

وزن هواپیما در زمان بلند شدن (Take of weight) مقدار وزنی است که هواپیما میتواند از زمین بلند کند .وزن به دلیل نیروی جاذبه به وجود آمده و به سمت زمین میباشد. برای پرواز، نیروی بیشتری نسبت به جاذبه نیاز است که به آن نیروی بالابر(Lift) گفته میشود.

بال های هواپیما نیروی لازم برای بالا رفتن را مهیا میکند. زمانیکه هوا برروی بال هواپیما (Aerofoil) جریان پیدا میکند، به دلیل طراحی خاص بال و سرعت جریان هوا در بالا و پایین بال، فشار متفاوتی در سطوح فوقانی و زیرین بال به وجود آید .

در بالای بال، فشار کمتری نسبت به سطح پایین بال به وجود می آید و فشار سطح پایین به سمت سطح بالای بالای بال حرکت کرده و باعث بلند شدن هواپیما می شود.

این نیروی فشار، در یک زاویه مشخص که ” زاویه حمله ” نام دارد (Angle Of Attack )  به حداکثر مقدار ممکن خود رسیده و باعث بلند شدن هواپیما میگردد.اگر این زاویه از مقدار مشخص بیشتر شود، باعث کم شدن قدرت بلند شدن گشته و هواپیما شروع به فرود آمدن میکند.